IJsland voelt als een andere planeet. De natuur is er rauw en onaangetast, gevormd door vuur en ijs — gletsjers, zwarte stranden, vulkanen en eindeloze lavavelden. Vanaf het moment dat we een voet op de gletsjer zetten, voelde het als een droom die uitkwam. De wind gierde soms zo hard dat fotograferen een uitdaging werd, maar juist dat onvoorspelbare weer gaf het landschap karakter. In Vik ontmoetten we Helgi, een lokale chauffeur in een monster truck achtige jeep, die ons meenam naar een ijsgrot en onderweg zijn verhalen deelde over leven met de elementen. Die menselijke verhalen geven diepte aan de leegte. Mijn foto's vangen de nietigheid van de mens tegenover de machtige natuur. Steeds weer dat contrast: zwart zand tegen felgroen mos, zachte nevel boven scherpe rotsen. We maakten lange dagen, liepen soms meer dan tien kilometer per dag, maar de energie van dit land droeg ons moeiteloos verder. Het voelde alsof je deel werd van iets groters. Wat ik hoop te laten zien, is die pure overweldigende schoonheid, die stilte die alles zegt. IJsland is een plek waar je ademhaling vertraagt, en je blik scherper wordt.