Egypte — 2019

Egypte is een land waar de geschiedenis niet in musea ligt opgeslagen, maar je op straat tegemoetkomt. In de schaduw van de piramides van Gizeh, waar eeuwenoude stenen oprijzen tussen de wirwar van moderne straten, vond ik een wereld van contrasten. Het leven is er rauw en levendig; het geluid van claxons mengt zich met de oproep tot gebed, die als een echo over de stad glijdt. Toch is er ook stilte. In de eindeloze uitgestrektheid van de Witte Woestijn, onder een hemel vol sterren, sliep ik in de open lucht — een ervaring die me klein maakte, maar ook diep verbonden liet voelen. De foto's die ik hier maakte balanceren tussen dat contrast: de drukte van de stad, vastgelegd in momenten van verstilling, en de overweldigende leegte van het landschap, die juist rust uitstraalt. Dankzij een lokale gids kon ik dichterbij komen: in contact met families, in de huizen van Gizeh, waar gastvrijheid vanzelfsprekend bleek.Wat ik hoop te tonen in mijn beelden is een andere kant van het land, minder toeristisch, meer doorleefd. De woestijn is niet leeg, maar vol verhalen. En zelfs in een overvolle straat schuilt een moment van schoonheid, als je het weet te vangen.