Lanzarote — 2018

Lanzarote voelde als een buitenaards landschap. Zwart gesteente, witte huizen, en vulkaan kraters. Die eenvoud en leegte waren precies wat me aantrok. Ik heb hier bewust veel gespeeld met contrasten en ritme in beeld. We wandelden tot in de krater van een oude vulkaan, daar voelde je echt hoe de aarde zich hier heeft uitgesproken. De ruigheid is niet alleen visueel, je vóelt het. De leegte, de stilte, de wind. Alles op Lanzarote draait om vormen en contrasten. Mijn foto's leggen de textuur van het landschap vast: het gebarsten gesteente, de weidse lijnen. Een plek die je dwingt tot kijken en herhalen, omdat je steeds iets nieuws ziet.